Οι ψηφιακοί χάρτες της Γης

Αεροφωτογραφίες και τρισδιάστατες απεικονίσεις πόλεων με το πάτημα ενός πλήκτρου

 

Του Γιώργου Σκαφίδα
gskafidas@pegasus.gr

Σε έναν παγκόσμιο, ψηφιακό άτλαντα με τεράστιες διαστάσεις και εξαιρετικές δυνατότητες μεταμορφώνεται το Διαδίκτυο με όχημα την τελευταία λέξη της τεχνολογίας. Λεπτομερείς οδικοί χάρτες, αεροφωτογραφίες, εικόνες από τη γη και το διάστημα, τρισδιάστατες απεικονίσεις πόλεων και ζωντανή δορυφορική αναμετάδοση της ζωής και της κίνησης σε πολλές γωνιές της υφηλίου, όλα αυτά είναι πλέον ευρέως διαθέσιμα στον παγκόσμιο ιστό με το πάτημα απλώς μερικών πλήκτρων.

Στο τελευταίο από τα επεισόδια που θέλουν το Internet να λειτουργεί όχι απλά ως παράθυρο στον κόσμο αλλά και ως κάμερα, χαρτογράφος και δορυφόρος του, ο διαδικτυακός κολοσσός Google συνήψε συμφωνία με τη NASA με στόχο να ανεβάσει «τις πιο χρήσιμες πληροφορίες της online». Η αρχή έγινε ουσιαστικά το καλοκαίρι του 2005 με την παρουσίαση του Google Earth, ενός ψηφιακού άτλαντα ο οποίος χρησιμοποιώντας δορυφορικές εικόνες και τοπογραφικά δεδομένα, παρουσιάζει μια τρισδιάστατη απεικόνιση κάθε περιοχής πάνω στη γη.

Και στη σελήνηΧωρίς να χάνει χρόνο, η Google συνέχισε δυναμικά το χαρτογραφικό της έργο στρέφοντας αυτή τη φορά το βλέμμα της προς το διάστημα. Ο ιστότοπος Google Moon ήρθε να λειτουργήσει ως ένας διαδραστικός χάρτης της Σελήνης και ο Google Mars να δώσει στους χρήστες μια εικόνα του «κόκκινου πλανήτη», Αρη.

Σύντομα καθένας θα μπορεί να έχει από τη βολή της οικίας του «την εμπειρία μιας εικονικής πτήσης πάνω από την επιφάνεια της Σελήνης ή μέσα από τα φαράγγια του Αρη», υποστηρίζει ο διοικητής της NASA, Μάικλ Γκρίφιν. Η τεχνολογία ψηφιακής χαρτογράφησης που παρουσίασε η Google το 2005 με την ονομασία Google Maps πυροδότησε μια μακρά σειρά από παρόμοια project στο Διαδίκτυο.

«Τώρα πλέον έχουμε την τεχνολογία να συνδυάζουμε δεδομένα με τον χάρτη στον υπολογιστή μας», σημειώνει ο Σέιν Ρίτσμοντ της βρετανικής Telegraph και πολλές είναι οι ιστοσελίδες που πιστοποιούν τα λεγόμενά του.

Η αστυνομία του Λος Αντζελες, χαρακτηριστικά, έχει ήδη θέσει στη διάθεση του κοινού έναν online χάρτη της «πόλης των αγγέλων» που επιτρέπει στους κατοίκους της να παρακολουθούν τον βαθμό εγκληματικότητας σε κάθε περιοχή και να προστατεύονται ανάλογα. Παρόμοια υπηρεσία λειτουργεί και για την πόλη του Σικάγου. Η ιστοσελίδα Platial επιτρέπει στους επισκέπτες της να διανθίσουν τους ψηφιακούς χάρτες που διαθέτει με τις προσωπικές τους αναμνήσεις και προτάσεις ο καθένας.

Ηλεκτρονικοί Ατλαντες

Windows Live Maps (http:// maps.live.com) Η απάντηση της Microsoft στο Google Earth ετέθη σε λειτουργία τον Δεκέμβριο του 2005. Σήμερα προσφέρει στους χρήστες της τη δυνατότητα πρόσβασης σε δισδιάστατους, συμβατικούς οδικούς χάρτες, αεροφωτογραφίες και δορυφορικές εικόνες, εποπτεύει την κυκλοφορία σε πολλά μεγάλα αστικά κέντρα του κόσμου και αναπαριστά στην οθόνη τρισδιάστατα το περιβάλλον 21 διαφορετικών πόλεων των ΗΠΑ.

Geoportail (http://www.geoportail.fr) Η επίσημη «γεωπύλη» της Γαλλίας «ανέβηκε» τον Ιούλιο του 2006 για να απεικονίσει ψηφιακά ολόκληρη τη γαλλική επικράτεια με αεροφωτογραφίες υψηλής ανάλυσης. 400.000 φωτογραφίες και 3.700 χάρτες θέτει η εν λόγω ιστοσελίδα στη διάθεση των χρηστών της με το ισχυρότερο «χαρτί» της να είναι η δυνατότητα που προσφέρει για ζουμ σε απόσταση μόλις 50 εκατοστών από το έδαφος όχι μόνο των μεγάλων αστικών κέντρων μα κάθε περιοχής της Γαλλίας.

Μeteoalarm (http://www.meteoalarm.eu) Πρόκειται για μια νέα μετεωρολογική υπηρεσία η οποία προειδοποιεί για ακραία καιρικά φαινόμενα στην Ευρώπη. Εγκαινιάστηκε πρόσφατα στη Μαδρίτη με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Μετεωρολογίας. Τα διάφορα τερτίπια του καιρού απεικονίζονται με χρώματα και σύμβολα πάνω σε έναν ψηφιακό χάρτη της Ευρώπης. Ανάλογη υπηρεσία παρέχει και η Εθνική Υπηρεσία Καιρού των ΗΠΑ.

Η χαρτογράφηση του πλούτου και η συμμετοχή των επισκεπτών

Worldmapper (http://www.worldmapper.org)
Πρόκειται για υπηρεσία που αναδιαμορφώνει ψηφιακά την εικόνα του κόσμου με βάση συγκεκριμένα οικονομικά και κοινωνικά κριτήρια. Το μέγεθος κάθε χώρας μεταβάλλεται ανάλογα με τον πληθυσμό της, τον πλούτο της ή τα προβλήματα που αυτή αντιμετωπίζει. Αυτό που κάνει ο εν λόγω ιστότοπος είναι να οπτικοποιεί στο περιβάλλον ενός άτλαντα τα στατιστικά στοιχεία που λαμβάνει από τον ΟΗΕ και να παρουσιάζει κατά αυτόν τον τρόπο ποικίλες, εναλλακτικές αλλά συνάμα πραγματικές όψεις της γης.

Wikimapia (http://www.wikimapia.org)
Ο απόλυτος συνδυασμός ανάμεσα σε ψηφιακό χάρτη και wiki (ιστότοπος που επιτρέπει σε οποιονδήποτε να δημιουργήσει και να επεξεργαστεί τις σελίδες του). Λειτουργώντας στα πρότυπα του wikipedia, προσκαλεί τους επισκέπτες του να προσθέσουν στο περιβάλλον ενός παγκόσμιου χάρτη πληροφορίες για κάθε τοποθεσία. Μπήκε σε λειτουργία τον Μάιο του 2006.

Μέσα σε τρεις μόλις μήνες ένα εκατ. μέρη είχαν εντοπιστεί και αναγνωριστεί ενώ σήμερα ο αριθμός έχει ξεπεράσει τα τρία εκατομμύρια.

πηγή: http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22733&subid=2&pubid=101503

Για την ΕΕΤΕΜ Βοιωτίας

Το Γραφείο Τύπου 

Κορδοπάτης Σπύρος

Σανιδάς Χαράλαμπος

Φούφουλα Νίκη

Η είδηση δεν θα μπορούσε παρά να προκαλέσει τεράστιο ενδιαφέρον. Το γεγονός ότι ο Αμερικανός αρχιτέκτονας και designer Richard Saul Wurman που έγινε διεθνώς γνωστός ιδρύοντας τα συνέδρια TED και ο Jack Dangermond, ιδρυτής και διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας δημιουργίας ψηφιακών χαρτών ESRI (νούμερο 662 στη λίστα των δισεκατομμυριούχων του Forbes) ένωσαν τις δυνάμεις τους για να δημιουργήσουν ένα Ψηφιακό Παρατηρητήριο Πόλεων είναι σημαντικό απ' οπου και να το δεις κανείς. Δεν είναι μόνο το τεράστιο μηντιακό κεφάλαιο που διαθέτουν δυο προσωπικότητες που διακρίθηκαν για τη δουλειά τους στη διαχείριση πληροφοριών και γνώσεων χρησιμοποιώντας ως πλατφόρμα τον ψηφιακό κόσμο και τις τεχνολογίες του και το οποίο από μόνο του θα μπορούσε να προκαλέσει το ενδιαφέρον του Τύπου παγκοσμίως. Είναι η βαθιά γνώση που κατέχουν πάνω στα δύο αντικείμενα που συνιστούν τους πυλώνες του νέου τους εγχειρήματος: τις πόλεις και την χαρτογράφηση των πληροφοριών. Πηγή: www.lifo.gr

Η είδηση δεν θα μπορούσε παρά να προκαλέσει τεράστιο ενδιαφέρον. Το γεγονός ότι ο Αμερικανός αρχιτέκτονας και designer Richard Saul Wurman που έγινε διεθνώς γνωστός ιδρύοντας τα συνέδρια TED και ο Jack Dangermond, ιδρυτής και διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας δημιουργίας ψηφιακών χαρτών ESRI (νούμερο 662 στη λίστα των δισεκατομμυριούχων του Forbes) ένωσαν τις δυνάμεις τους για να δημιουργήσουν ένα Ψηφιακό Παρατηρητήριο Πόλεων είναι σημαντικό απ' οπου και να το δεις κανείς. Δεν είναι μόνο το τεράστιο μηντιακό κεφάλαιο που διαθέτουν δυο προσωπικότητες που διακρίθηκαν για τη δουλειά τους στη διαχείριση πληροφοριών και γνώσεων χρησιμοποιώντας ως πλατφόρμα τον ψηφιακό κόσμο και τις τεχνολογίες του και το οποίο από μόνο του θα μπορούσε να προκαλέσει το ενδιαφέρον του Τύπου παγκοσμίως. Είναι η βαθιά γνώση που κατέχουν πάνω στα δύο αντικείμενα που συνιστούν τους πυλώνες του νέου τους εγχειρήματος: τις πόλεις και την χαρτογράφηση των πληροφοριών. Magnify Image Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, μέχρι το 2025, 7 στους 10 ανθρώπους θα κατοικούν σε κάποια μεγάλη πόλη του πλανήτη Τι είναι τοUrban Observatory; Το Παρατηρητήριο Πόλεων είναι μια ψηφιακή πλατφόρμα που επιτρέπει στους χρήστες του διαδικτύου να συγκρίνουν τη ζωή σε πάνω από πενήντα πόλεις του πλανήτη, σε πραγματικό χρόνο. Η πλατφόρμα παρουσιάστηκε για πρώτη φορά πέρυσι τον Ιούλιο ενώ φέτος πριν από δύο εβδομάδες και με την ίδια αφορμή (το συνέδριο της ESRI) παρουσιάστηκε ξανά εμπλουτισμένη και με τη μορφή που θα μπορεί κανείς να τη δει και ως μουσειακό έκθεμα πλέον στο Smithsonian. Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, μέχρι το 2025, 7 στους 10 ανθρώπους θα κατοικούν σε κάποια μεγάλη πόλη του πλανήτη. Αυτό από μόνο του δικαιολογεί το μεγάλο ενδιαφέρον και τη συζήτηση που έχει προκληθεί γύρω από το θέμα των μεγάλων πόλεων. Ο ίδιος ο Wurman ο οποίος μελετάει τις πόλεις, συγκρίνοντάς τες, κοντά πενήντα (50) χρόνια τώρα (το 1962 δημοσίευσε ένα βιβλίο συγκρίνοντας πόλεις μοντέλα των οποίων είχε κατασκευάσει από πηλό, σε ίδια κλίμακα), έχει εντοπίσει το βασικό πρόβλημα της συζήτησης: οι σύγχρονες πόλεις, δεν μιλάνε την ίδια γλώσσα δηλαδή δεν δίνουν τις ίδιες πληροφορίες γιαυτές. Αλλά και η κατηγοριοποίηση των πληροφοριών έχει πρόβλημα, πάντα κατά τον Wurman. Για παράδειγμα, ένα διεθνές αεροδρόμιο μιας μεγαλούπολης μπορεί ταυτοχρόνως να είναι και επιβατικό και εμπορικό με αποτέλεσμα οι πληροφορίες που μας δίνει να έχουν μάλλον σχετικό χαρακτήρα. Η σημασία του Urban Observatory λοιπόν δεν έγκειται τόσο στην εντυπωσιακότατη οπτικοποίηση (visualization) των πληροφοριών (data) που μπορεί κανείς να δει στους συγκριτικούς χάρτες. Το μεγάλο ενδιαφέρον βρίσκεται στις κατηγορίες των διαθέσιμων, προς σύγκριση, στοιχείων. Έτσι, βλέπουμε στοιχεία δημογραφικά (οι κάτοικοι των πόλεων κατηγοριοποιούνται βάση της ηλικίας τους) αλλά και κλιματολογικά όπως η θερμοκρασία εδάφους αλλά και οι άνεμοι που πνέουν σε κάθε μεγαλούπολη. Οι ανοιχτοί χώροι (όπως τα πάρκα) καταγράφονται μαζί με το δίκτυο των δημόσιων συγκοινωνιών της. Τί θα βγει από αυτό; Ακόμα δεν είμαστε σε θέση να το κατανοήσουμε πλήρως αφού βρισκόμαστε ακόμα στο στάδιο δημιουργίας μιας κοινής γλώσσας μεταξύ των πόλεων που μας επιτρέπει να γνωρίζουμε κάθε φορά για τι πράγμα μιλάμε όταν αναφερόμαστε σ' αυτές. Πάντως κανείς δεν μπορεί να διαφωνήσει με την καταστατική θέση των Wurman και Dangermond: "Είναι η γνώση που θα μας επιτρέψει την κατανόηση". Προσωπικά μπορώ να σας διαβεβαιώσω για τούτο: έχουν δίκιο οι δημιουργοί του Urban Observatory που προειδοποίησαν τους χρήστες του διαδικτύου κατά το λανσάρισμα της νέας εφαρμογής: είναι απολύτως εθιστικό. Έχω περάσει ήδη αρκετές ώρες χαζεύοντας τους χάρτες. Περιμένω με ανυπομονησία να ενταχθεί και η Αθήνα σ' αυτούς. Πηγή: www.lifo.gr